BACKPACK TO PHUKET | ภูเก็ต ไปเที่ยวเหมือนอยู่บ้าน ประมาณว่าเปลี่ยนที่นอน

ใครว่าทะเลที่ไหนก็เหมือนกันหมด
ทะเลใส หาดทรายขาว ท้องฟ้าสวย 
และแดดร้อนดำเผาไหม้

ถ้าดูจากสิ่งเหล่านี้ ..
เออหวะ มันก็เหมือนกันจริงๆแหละ  ไม่เถียงๆ- -“

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วไปทัวร์ทะเลอันดามันมา 5 วัน 4 คืน พังงา 2 วันต่อด้วยภูเก็ตอีก 3 วัน ขอเล่าข้ามพังงาไปแล้วกัน เพราะรู้กันอยู่แล้วว่าทะเลสวยมวากกก สนอคเกิ้ล ว่ายน้ำกับเต่า เล่นเซิฟ คายักล่องอเมซอน บาบีคิวปาร์ตี้ คลับตื๊ด เหนื่อยทั้งวันทั้งคืน แต่รู้สึกชีวิตดี๊ดี มันส์สุดๆ กับมวลมหาประชาชีกว่า 20 คนในทริปเดียวกัน OoO!!!

แต่พอจบทริปวันที่3ทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับ เราเลยได้ที ขอมีเวลาของตัวเองบ้าง จึงตัดสินใจไปภูเก็ตต่อคนเดียว กะจะไปพักผ่อนเหมือนอยู่บ้าน ประมาณว่าเปลี่ยนที่นอน – -“ แล้วเผอิญมีพี่ที่เพิ่งรุจักคนนึงจากทัวร์สิมิลัน ก็จะไปต่อที่ภูเก็ตคนเดียวเหมือนกัน เมื่อความขี้งกบังเกิด เราชวนพี่ฝนหารค่าแทกซี่ไปสนามบินตอนขากลับด้วยกัน – -” ทำให้อยู่ดีๆ ก็ได้เพื่อนร่วมทางทั้งทริปมาแบบงงๆเฉยเลย

ปล. ทริปนี้เราใช้ Samsung Galaxy S6 edge ถ่ายภาพทั้งหมดนะ และถูกปรับแต่งต่อด้วย Lightroom  ตามฟิลลิ่งส่วนตัว 555 มาดูกันว่าคุณภาพและฟังก์ชั่นของกล้อง จะมีอะไรเหมาะกับการเอาไปเที่ยวได้บ้าง

จากพังงาไปภูเก็ต

เริ่มจากเราโบกรถทัวร์จากเขาหลักไปเมืองภูเก็ต ประมาณชั่วโมงกว่าๆก็ถึงตัวเมือง (120บาท) กว่าจะออก กว่าจะถึง ก็เย็นแล้ว เหมือนแทบไม่ได้ทำอะไรเลยทั้งวัน

จุดที่รอโบกรถจากเขาหลัก

FulFill Phuket Hostel

“วันนี้นอนในเมืองเนอะ”
เราชิงบอกก่อน เพราะแพลนพี่แกจะไปนอนริมทะเล แต่เราอยากอยู่เมืองเก่า ก็เลยบิ๊วๆไป มันมืดแล้วนะ สองแถวก็หมด แทกซี่ก็แพง นอนในเมืองด้วยกันนี่แหละ เนอะพี่เนอะ (จริงๆ อินี่แอบเคว้งคว้าง มีเพื่อนซักคนมันน่าจะอุ่นใจกว่า แหะๆ)

เราให้พี่ฝนพาเดินจาก บขส ไปโฮสเทลที่เล็งไว้ เพราะพี่แกเคยมาภูเก็ตแล้ว
“FulFill Phuket Hostel”  เลือกห้อง twin bedroom ห้องน้ำรวม ได้ลดราคาเหลือ 500 โอววดีจุง มีคนหารค่าห้อง ข้อดีของการมีเพื่อนไปก็งี้แหละ อิอิ

จองห้องพักที่นี่
https://www.hostelworld.com/hosteldetails.php/Fulfill-Phuket-Hostel/Phuket/95957

หลาดใหญ่

ค่ำคืนนี้มันไม่ยาวนานนักหรอก พักบ้างอะไรบ้าง เราสองคนเหนื่อยจากปาร์ตี้สั่งลาที่เขาหลักมาอย่างหนักหน่วง แค่ออกไปเดินเล่นถนนคนเดินก็พอละ ใกล้ดี ซึ่งที่นี่เค้าเรียกว่า “หลาดใหญ่” เปิดเฉพาะวันอาทิตย์ เป็นตลาดขายของแฮนเมดบ้าง ดนตรีเปิดหมวกบ้าง อาหาร ขนม ตลอดทั้งถนนเลย รวมถึงมีร้านเกร๋ๆ คาเฟ่เริ่ดๆ บาร์คูลๆ ให้เลือกมากมาย ก็เดินถ่ายรูปยับเลยดิ

แต่บางทีก็เยอะป๊ายยย เลือกเข้าร้านไม่ถูกเลยทีเดียว ก็เลยจัดไปแค่ปลาหมึกย่างของโปรด แล้วก็เดินออกไปดูเมืองต่อ

เดินเล่นในเมืองซักพัก แล้วกลับมาซื้อเบียกินที่ห้องกัน 2 คนหงอยๆ ค่อยเข้านอน ที่โฮสเทลแทบไม่มีใครเลย เหมือนมีแค่เราสองคน

Samsung เครื่องนี้ ถ่ายภาพตอนกลางคืนถือว่าใช้ได้ มืดแต่ภาพยังคมอยู่ ดีๆๆ

GOOD MORNING PHUKET

9 โมงเช้าตื่นมากิน breakfast ที่โฮสเทลเตรียมไว้ให้ แล้วเราก็กลับไปนอนต่อ….
zzzZZZ

“เดี๋ยวๆ 
ถ้ามาเที่ยวแล้วจะขึ้เกียจขนาดนี้อะนะ กลับไปนอนบ้านไป๊!”

เหมือนพี่ฝนจะส่งกระแสจิตมาเข้าฝัน 555 ก็เลยตื่นแบบรู้สึกผิดนิดๆ บิดขี้เกียจหนึ่งที ทำหน้าเฟรชๆ แล้วรีบไปอาบน้ำ

เอาหละ ทำตัวเฟรชๆเข้าไว้ วันนี้เป็นวันเที่ยว เรามาเที่ยวนะ ไม่ได้มานอน จำไว้ เราสองคน check out จากโฮสเทล แล้วออกมาเดินเล่นในเมืองอีกรอบ ก่อนขึ้นสองแถวไปทะเล พร้อมกระเป๋าเป้ใบไม่ใหญ่ แต่หนัก

หิว
เราตัดสินใจหยุดที่ร้านโกปิ๊เตี่ยม ไม่รู้อะไรดลใจให้ลองร้านนี้ ทั้งที่ร้านอื่นก็มีเยอะแยะ นั่งแล้วรู้สึกย้อนยุคกลับไปสมัยก่อน สมัยที่ภูเก็ตเป้นเมืองท่า มีต่างชาติเข้ามาแวะเวียนมากมาย ทำให้บ้านเมืองแถบนี้ผสมสไตล์ชิโนโปรตุเกสเยอะมาก อาคารจะคล้ายๆกับปีนังเพราะเป็นเมืองท่าเหมือนกัน

คหสต.นะ รสชาดเฉยๆนะ หมูแข็งไปนิดนึง ทำไมมีแต่คนบอกว่าที่ภูเก็ตมีดีที่อาหาร สงสัยเราจะเลือกเข้าผิดร้าน – -“

รถสองแถวไปหาดกะตะ

หลังจากนั้นก็เดินไปขึ้นสองแถวไปกะตะ เดินถามไปเรื่อยๆ เค้าบอกอยูหน้าเซเว่นถัดจากวงเวียน จะมีคิวรถสองแถวจอดเรียงกันเปนตับๆ

สองแถวที่นี่เท่ดีนะ เป็นเหมือนรถขนหมูคันใหญ่ๆ และยังคงรักษาสไตล์รถไว้ได้เป็นอย่างดี ชอบๆ

 

 

เราลงผิดป้ายรอบนึง เลยต้องกระโดดมาขึ้นสองแถวไหม่อีกครั้ง ในตำแหน่งเมียคนขับ 555

Fin Hostel

พี่ฝนเป็นคนที่เที่ยวคนเดียวบ่อยๆอยู่แล้ว ละก็เคยมาที่นี่ด้วย เลยแนะนำให้มาที่โฮสเทลนี้ เค้าบอกว่าดี เราก็ตามน้ำไป (แบบว่าเชื่อคนง่ายไง 555) เป็นโฮสเทลแถวหาดกะตะกะรน เราได้ห้อง Dorm หญิง นอนรวม 4 เตียง เตียงละ 300 บาท

รูมเมทเตียงข้างๆเราชื่อนิโคล่า จากแอฟริกาใต้ หลังจากแนะนำตัว ถามไถ่กันเรียบร้อย นางก็ชวนไปดูปิงปองโชว์ที่หาดป่าตองคืนนี้!!! เอิ่ม ก็เพิ่งจะรุนี่แหละ ปิงปองโชว์เป็นสิ่งหนึ่งที่ BACKPACKER ห้ามพลาดเมื่อมาไทย

จองโฮสเทลได้ที่นี่
https://www.hostelworld.com/hosteldetails.php/FIN-Hostel-Phuket-Kata-Beach/Phuket/82983

ที่ชั้นดาดฟ้า ของโฮสเทลมีสระว่ายน้ำด้วยนะ (เล็กกระจึ๋งนึงอย่าเรียกสระว่ายน้ำเลยค่ะ) แต่มันคงเหมาะกับเปิดปาร์ตี้บาร์น้ำตอนกลางคืนแน่ๆ รอก่อนนะ ตอนนี้ไม่ไหว แดดร้อนเกิ๊น

EXPORED THE ISLAND

วันนี้ตั้งใจจะหาที่เล่นเซิร์ฟกัน
หลังจากฝึกปรือมาจากเขาหลักระดับ super Beginner ก็อยากจะลองสนามที่ภูเก็ตบ้าง แต่ความสูงของคลื่นยังไม่อำนวย ให้รอดูพรุ่งนี้อาจจะเล่นได้ ก็เลยตัดสินใจลองไปทัวร์หาดอื่นๆดู

เริ่มจากต้องเช่ามอไซด์ วิ่งเรียบทะเลจากฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ไปฝั่งเหนือของเกาะภูเก็ต ไม่ได้ไปแหลมพรมเทพแลนมาร์คของภูเก็ตนะ เพราะเคยไปมาแล้ว ระหว่างทาง เจอหาดไหนสวยก็หยุดจอด แล้วลงไปถ่ายภาพ

แต่น้ำทะเลเท่าที่สังเกต ยิ่งเหนือขึ้นเรื่อย ก็จะยิ่งขุ่นขึ้นเรื่อยๆ สู้หาดทางกะตะกะรนไม่ได้ แต่ยิ่งใต้ก็น่าจะใสกว่านี้นะ

หาดกมลา

เราตัดสินใจหยุดกันที่หาดกมลา
เพราะว่าพระอาทิตย์จะตกแล้ว อยากกินเบียร์นั่งชิลดูชายหาด

หาดนี้ถือว่าดีงามสำหรับเราอะนะ มีถนนเรียบหาดเล็กๆ ที่มีต้นมะพร้าวขนานไปยาวๆ มีคนมาวิ่งออกกำลังกายกัน บรรยากาศมันใช่มากๆอ่ะ

จังหวะนี้น้องต้องจัดแล้ว ขอขอบคุณพี่ฝนนะคะที่ให้น้องกินเบียร์และพี่เสียสละกินโค้ก เพราะพี่ขับรถให้ รู้สึกเหมือนมากับแม่เลยค่ะ 555

นี่ถ้าพี่ฝนไม่มาด้วย ก็คิดไม่ถึงเหมือนกันนะ ว่ากินเบียเสร็จแล้วต้องขับรถอีกยาวไกลกลับไปหาดกะตะ – -“ นั่งมองหาดเป็นกับแกล้มเบีย แล้วก็ลืมทุกอย่างไปเลย

เราชอบแสงตอนพระอาทิตย์ตกที่สุด เพราะเราตื่นไม่ทันดูพระอาทิตย์ขึ้นซักที ไม่ใช่ละ! เพราะแสงมันเป็นสีทอง ดูอบอุ่น เป็นแสงที่ถ่ายรูปสวยสุดๆ (อันนี้คิดเอง) แสงจริงจากกล้องเลย ไม่ได้แต่งอะไร

 

แบบซีลูเอท

ซูมเข้าไป

กลับมาที่หาดกะตะที่พักเรา กินข้าวเย็น แล้วไปหาบาร์นั่งตามสเตป อยู่บ้านก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่มีอะไรทำก็ต้องหาอะไรทำให้ได้

บางทีก็ไม่เข้าใจนะ เวลาเลือกร้านอาหารในเมืองที่เราไม่รู้จัก ก็จะมองหาร้านที่มีคนเยอะๆหน่อย แต่ไหงที่นี่ร้านอาหารหรือบาร์ต่างๆที่กะตะมันโหวงเหวงอย่างนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นร้านที่มีเด็กนั่งดริ๊งกับฝรั่งแก่ๆอะ มีแต่ร้านไม่ถูกฉโลก วัยรุ่นเค้าไปไหนกันวะ อาจเป็นเพราะเป็นช่วงโคตรโลว์ซีซั่น มีคนมาเที่ยวน้อย มั้ง

หอยนางรมตัวใหญ่ยักษ์ของโปรด ห้ามพลาดเมื่อมาทะเล

แวะที่ LANA BAR เข้าพระเป็นร้านดนตรีสดเดียวเท่าที่เห็นแถวโฮสเทล วันนั้นคนน้อยมาก และดนตรีสดก็เพราะมาก เสียดายไม่มีคนฟัง T_T เรานั่งอยู่กันถึงเที่ยงคืนเลย

พอกลับมาที่โฮสเทลเท่านั้นแหละ โอ้โหว ตั้งก๊งกันตรงลานตากผ้าเลย 555 และมีแก๊งนิโคล่ากับหนุ่มๆที่เพิ่งกลับจากปิงปองโชว์ กำลังดื่มบนสระว่ายน้ำดาดฟ้า เราก็เลยซื้อเบียร์เซเว่นมานั่งกินกันต่อด้วย (เบียเซเว่นที่นั่นขาย 24 ชม.) นางเล่าให้ฟังเรื่องปิงปองโชว์ Incredible Thailand มากๆ คุยลากยาวววเลยทีนี้ ยันตี4

เม้ามอยกันจนนัดไปเล่นเซิร์ฟด้วยกันพรุ่งนี้ 10โมง เจอกันที่ลิฟวิ่งรูมนะจ๊ะ (ต้องเมามากแน่ๆ ถึงได้นัดเช้าขนาดนั้น ความตั้งใจจะมานอนพักผ่อนยาวๆหายไป!!!)

 

SURF HOUSE KATA BEACH

หลังจากทำภารกิจส่วนตัวเรียบร้อยทุกคน เรากับเดอะแก๊งแว๊นกันไปที่ Surf house แล้วถามรายละเอียดผู้รู้มา ว่าเค้าเล่นกันตอนไหน ปรากฎว่า เค้าเล่นกันเย็นๆโน้นนนน 5โมง 6 โมง

เอิ่ม

อยากจะรู้อย่างเดียวว่าที่นัดเล่นเซิฟ 10 โมงนี่ใครนัด ไปเอามาจากไหน ทำไมต้องเช้า! จำอะไรไม่ได้เลย – -“ อยากนอนนนนอะ นอนไม่พอ (พี่ฝนบอกว่า เรานี่แหละนัดเอง 555)

แต่เดอะแก๊งก็มาเล่นเซิร์ฟปลอมกันแทน นึกออกใช้มั้ย แบบนี้ไง

เพื่อนไหม่ที่โดนเราหลอกมาเล่นเซิร์ฟมีทั้งหมด 3 คน มาจากแคนาดาหมดเลย สองคนเป็นนักดนตรี และนักกีฬาไอซ์ฮอกกี้พี่น้อง แพทและคริส หน้าเหมือนกันจนแยกไม่ออก ส่วนอีกคน เซแบสเตียน เที่ยวคนเดียวในไทยมา 2 เดือนละ วีซ่าจะหมดอีก 3 วัน นางนี่ชอบโม้เรื่องปิงปองโชว์ซะเหลือเกิ๊น ได้ข่าวว่านางไปดู2รอบแล้ว ปาดติโถ๊ะ! ส่วนนิโคลารูมเมท หนีไปเที่ยวที่อื่นตั้งแต่เช้าแล้ว

แถมด้วยการ Selfie หมู่ ด้วยโหมด Panorama เก็บไว้เป็นที่ระทึก ภาพจะกว้างกว่ากล้องหน้าปกติ จะมีกี่คนก็เซ้ลฟี่ได้ง่ายๆ เห็นครบทุกคนค่า

หลังจากรอพวกนางเล่นเสร็จ
ก็ไปนอนรอ
หลับรอ
นั่งรอ
กินรอ
เดินรอ
ถ่ายรูปรอ
ริมชายหาดกะตะเลย

SURFING IN KATA BEACH

ถึงเวลา 5 โมงเย็น
เราทั้งหมดไปเช่าบอร์ดลงทะเลกัน ชั่วโมงละร้อย ยกเว้นพี่ฝน เพราะพี่แกไ่ม่อยากเล่นคลื่นเล็กๆ 555 (แหม่ วิถีคนโปร พอดีมันยังไม่ถึงฤดูกาลคลื่นแรงไง มันเลยมาแค่ครึ่งเมตร แต่เห็นว่าถ้าอีก 2 อาทิตย์ถัดมาคลื่นจะสูงถึง 3-4 เมตรเลยนะเออ

แต่ไม่เป็นไรหรอก เรามันพวก Beginner เพื่อนแคนนาเดี้ยนทั้งสามก็ไม่เคยเล่นมาก่อน เราก็เลยได้สอนให้ แบบขั้นต้นตามแบบที่เราเรียนรุ้มาจากเขาหลักวันก่อน

บอกเลยว่า แน่นทฤษฎีมาก แต่ปฏิบัติแป๊กค่ะ!!! แหม่ นี่มันครั้งที่ 2 ที่ลองเล่นเองนะตัวเทอ แต่พวกนางเป็นกันไวมวากกก

เดี๋ยวนะ นี่ไอเป็นทีชเช่อยู ไอยังขึ้นบอร์ดไม่ได้เลย 5555

ขณะที่เล่นๆกันอยู่ คริส ดันไปเหยียบโขดหินเข้าให้ นางยกเท้าขึ้นมาให้ดู แล้วถามว่าจะทำไงดีๆ เลือดกำลังซิบๆ ที่ปลายนิ้วทีนทั้ง 5 เลยค่ะ เราทำอะไรไม่ถู เลยบอกให้ไปหาขุ่นแม่ด่วน แม่ฝนพาไปล้างแผลที่ร้านเซิร์ฟ แต่แผลใหญ่และเลือดไม่หยุด นางเลยขับมอไซด์พาไปคลินิคเลยจ้าาา พี่ฝนเป็นแม่ของทุกคนจริงๆ ☺

ส่วนเรา เซแบสเตียน แพท ก็ยังคงงมคลื่นกันต่อไป

---

 

เวลาผ่านไปเร็วมาก พระอาทิตย์สุดท้าย ในวันสุดท้าย มีความหมายเป็นพิเศษเพราะมันคือสิ่งสุดท้ายนี่แหละ เลิกจากเซิร์ฟก็ขึ้นทะเลมานั่งดูวิว ช่วงเวลาตอนนี้มันสวยงามจริงๆนะ ถ้านั่งดูพระอาทิตย์คนเดียวอยู่ที่บ้าน ก็คงไม่รู้สึกอะไรขนาดนี้หรอก

TIME TO GO BACK

ต้องเตรียมตัวกลับแล้ว โชคดีมากๆ ที่มีเพื่อนพี่ฝนจะขับรถไปส่งสนามบิน เพราะถ้าเป็นแทกซี่คงแพงหูฉี่ เราไปอาบน้ำ เก็บกระเป๋า กินข้าว และปาร์ตี้รอบสุดท้าย ก่อนจะกอดลาและจากไป

บ๊ายบายนะภูเก็ต
บ๊ายบายนะเพื่อนๆทุกคน
ขอบคุณพี่ฝนที่มาด้วยกัน
ขอบคุณหลายๆตลบ
“พี่ฝน แม่ทุกสถาบันค่ะ” 555
ขอบคุณ samsung ที่ให้กล้องมาลองใช้ทริปนี้ด้วยค่าาา

ขอบคุณทุกคนที่อ่านถึงตรงนี้

 

และนี้ก็เป็นทริปแบกเป้ “เที่ยวภูเก็ต” ในแบบของเรา
แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้าจ้า

ต้นอ้อ