ในวิถีชีวิตของมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆคนหนึ่ง
เกลียดวันจันทร์
เบื่อวันพุธ
ปาร์ตี้วันศุกร์
สวรรค์คือเสาอาทิตย์
“แล้ววันหยุดเสาอาทิตย์นี้ ไปเที่ยวไหนดี”
เป็นคำถามที่วนอยู่ในหัวตลอด 5 วันทำงาน เรานั่ง seach หาสถานที่พักผ่อนริมน้ำ ไปคนเดียว เดินทางง่าย ใกล้กรุงเทพ คงจะหนีไม่พ้น กาญจนบุรี อัมพวา ชะอำ หัวหิน เกาะล้าน สถานที่สุดฮอตของมนุษย์เมืองหลวง
แต่แล้ว
เมื่อวันนั้นมาถึง กิจกรรมปาร์ตี้อย่างสนุกสุดเหวี่ยงในคืนวันศุกร์ ทำให้แพลนริมน้ำชิกๆคูลๆ ในวันเสาร์ล่มซะงั้น!!!! นี่ดีนะที่คิดแพลนไปคนเดียว ถ้านัดไปกับเพื่อนนี่โดนด่าเละ ตื่นไม่ทัน – -“
เราตื่นมาตอนบ่าย รู้ตัวแล้วว่าทริปล่ม แต่ความอยากพักผ่อนยังไม่หายไป หยุดทั้งที จะมานอนจมอยู่บนเตียงได้ไง มีความคิดหนึ่งกระซิบมาว่า
กรุงเทพมั๊ย?
มันก็ติดแม่น้ำนะ ตรงโจทย์ทุกอย่างที่ต้องการ อีกอย่าง เราก็เป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึง ที่เข้ามาทำงานในกรุงเทพไม่นาน จะเรียกว่าบ้านนอกเข้ากรุงก็ได้ 555 ริมเจ้าพระยากลางเมืองใหญ่นี่ คนกรุงเทพอาจจะชิน แต่มันใหม่สำหรับเรามา อาจจะเป็นประโยชน์สำหรับคนต่างจังหวัดหาที่เที่ยวแบบสงบๆในกรุงเทพนะ
เท่านั้นแหละ พอเราหา Guesthouse ริมแม่น้ำได้ ก็อาบน้ำแล้วไปเลย
ไป “ลอยละล่อง” ริมแม่น้ำเจ้าพระยากัน
……
ส่วนในทริปนี้ เราใช้กล้อง Olympus O-MD em10 ที่เค้าให้ยืมมาซักพักใหญ่ๆแล้ว ครั้งนี้จะเป็นรีวิวการถ่ายภาพง่ายๆ ไปพร้อมกันๆนะคะ อาจจะไม่มีเทคนิคปรับกล้องอะไรมาก ปกติก็ใช้แต่มือถือถ่าย กดอย่างเดียว แต่จะแสดงให้เห็นจากภาพถ่ายแล้วกันว่า มันเหมาะกับการพกไปเที่ยวยังไง เราใช้โหมด P และ filter ในกล้องช่วยชีวิตค่ะ 555
ออกเดินทางสู่ลอยละล่อง
ตั้งใจว่าจะไปสงบจิตสงบใจ จะเดินช้าๆ จะกินช้าๆ จะนอนยาวๆ อยากไปชิลๆ เงียบๆ อยู่กับตัวเอง เดินถ่ายรูป อ่านหนังสือ จิบเบียร์ริมน้ำ
แค่นี้จริงๆ ที่ต้องการ เราออกเดินทางโดยรถไฟใต้ดิน มุ่งหน้าไปยังสถานีหัวลำโพง แล้วเดินต่อไปทางถนนทรงวาด ซึ่งเป็นถนนที่เรียบขนานกับแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นย่านชุมชุนเมืองเก่า มีตึกเก่าๆให้ถ่ายรูป และเดินเล่นดูเมืองได้ตลอดทั้งถนนเลย
HIDDEN GEMS
ที่พักเราเหมือนเป็น HIDDEN GEMS ของบางกอก คือถ้าไม่เซิดเจอในเนตจะไม่มีทางรู้แน่ว่ามีที่พักตั้งอยู่ในนี้ ในวัดปทุมคงคา ในวัดจริงๆนะ คือต้องเข้าประตูวัดมาเลย เข้ามาแล้วก็จะยังไม่เห็น ต้องเดินไปหลังกุฏิพระ แล้วจะเจอซอยเล็กๆ มีป้ายเล็กๆเขียนว่า “ลอยละล่อง”
โอย หายากแท้ – – กว่าจะหาเจอก็โทรไปถามหลายรอบอยู่ ฮ่าๆๆ
ลอยละล่อง เกสเฮ้าส์ | LOY LA LONG GUESTHOUSE
หลังจากเข้ามาข้างในแล้ว เราพุ่งตรงไปที่โต๊ะริมแม่น้ำทันที ยังไม่ทันได้เช็คอินเลยยยย 555 นี่แหละ เหมือนภาพในหัวเด๊ะ ไม่ต้องเป็นโรงแรมหรูหราอะไรมากมาย เป็นแค่โต๊ะไม้ริมน้ำ และนั่งได้ทั้งวันทั้งคืนก็พอแระ เล็งไว้เลยนะ คืนนี้ เสร็จฉันแน่
ฮร๊ายยยยย
จริงๆก็อยากจะนั่งเอาเท้าลงไปจุ่มอยู่หรอกนะ แต่…. เอาไว้จุ่มที่แม่น้ำอื่นละกัน ฮ่าๆๆๆ
ปล.เดินมาเยอะ เท้าบานหน่อย อายจัง >.<
ห้องพักของฉัน
เนื่องจากเรามาคนเดียว เลยได้พักห้องเดี่ยวสีส้ม เตียงเล็กๆ นอนได้คนเดียวจริงๆ ที่จริงเค้ามีห้อง Dorm ด้วยนะ แต่เค้าบอกว่ามีคนเหมาอยู่ เราเลยอดๆ T_T วิวที่ห้องอาจจะไม่ได้เห็นแม่น้ำเต็มๆ ต้องเดินออกไปตรงระเบียง แต่ถ้าอยากจะนั่งชิลๆ ก็แค่เปิดกระตูห้องออกไประเบียงรวมก็ได้เหมือนกัน
เราชอบถ่ายแสงและเงา
มันทำให้ภาพดูซับซ้อนดี ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีอะไรก็เหอะ
ที่นี่เป็นบ้านไม้ริมน้ำ 2 ชั้น มี 7 ห้องพัก เป็นที่ๆเราคิดว่าจะอยู่ที่นี่ได้ทั้งวันเลยแหละ มีหนัง DVD ให้ยืม และ มุมอ่านหนังสือให้นั่งเล่นด้วยนะ
นั่งเรือครั้งแรก
ตอนนี้ก็เย็นละ พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน เห็นเค้าบอกว่า วัดอรุณ ช่วงนี้จะสวยมาก :))) เลยออกไปนั่งเรือเล่นซักหน่อย เราเดินไปขึ้นเรือด่วนเจ้าพระยา ที่ท่าราชวงค์ เพื่อต่อเรือไปท่าเตียน
ตั้งแต่มาอยู่กรุงเทพ เราก็ได้นั่งเรืออยู่บ้างนะ แต่แค่นั่งข้ามฟากไปวังหลัง กับนั่งจากสะพานตากสินไปเอเชียทีค ฮ่าๆๆ ส่วนการมานั่งเรือเล่นๆ แบบจริงจังนี่ยังไม่เคย นี่คือครั้งแรก !
วัดอรุณ
พอเห็นวัดอรุณ ก็รู้ว่าเรามาถึงท่าเตียนแล้วนะ แสงหมดพอดี – -“ จริงๆมันก็ครึ้มๆ มาตั้งแต่บนเรือแล้วหละ ดีหน่อยที่ฝนไม่ตก
เราว่าภาพๆนึง จะสวยไม่สวยนี่ขึ้นอยู่กับแสงเลยหละ ถ้าแสงสวย กดยังไงก็สวย แต่ถ้ายังไม่สวยอีก ก็คงเป็นที่คนถ่ายแล้วหละ 555 ฟ้าก็หม่นๆ ยิ่งไปเจอกับ ฟิลเตอร์อ่อนๆ เดี๋ยวจะหม่นไปกันใหญ่ เซตนี้เปลี่ยนฟิลเตอร์ละ เป็น Natural
จริงๆแถวนี้ก็มีอะไรให้ดูเยอะเหมือนกันนะ ถ้ามาตอนกลางวันน่าจะได้เดินเล่นเยอะกว่านี้ แต่คงจะร้อนน่าดู กลับไปหาอะไรกินที่เยาวราชดีกว่า
ณ เยาวราช
มาที่นี่คงจะหลุดคอนเซปปลีกวิเวกนิดนึง แหม่ ก็ที่นี่มีอาหารให้เลือกกินเยอะนี่นา ไม่พลาดๆ
ป้าจินหอยแครงลวก
เราตรงดิ่งไปร้านหอยแครงลวก เค้าว่าเจ้านี้ดัง มีหนังสือและรายการชอบมาถ่าย
แปลกดีนะ
ร้านที่ชอบได้ลงหนังสือ จะเป็นร้านเล็กๆ หายากๆ ทั้งๆที่หน้าปากซอยก็มีขายเหมือนๆกัน ดีไม่ดี อาจรับมาจากที่เดียวกันก็ได้ ใครจะรู้
‘ป้าจิน หอยแครงลวก ซอยเท็กซัส’ นี่สินะ หอยดังแห่งเยาวราช ที่นี่มีหอยแครง กับหอยแมลงภูลวก เราเลือกหอยแครงค่ะ สั่งปุ๊ปพี่แกจะลวกและแกะหอยให้เลย มีป้าจินนั่งตักน้ำจิ้มเม้ามอยกันอยู่ข้างๆ
ฮ๋าาา ก่อนกินต้องถ่ายรูปไว้ซะหน่อย หอยตัวใหญ่ ดูสะอาด น่ากินทีเดียว
กินไปกินมา ใกล้หมดจานแระ เหลือบไปเห็นสิ่งที่ไม่น่าจะมาเห็นตอนนี้
หอยขยับได้!!!!
เราเอาซ้อมจิ้มๆ เพื่อแน่ใจ “เห้ยยย มันยังไม่ตาย” เผลออุทานออกมา แล้วก็มองหน้าพี่คนแกะหอย แต่พี่แกก็ไม่สนใจ เม้ามอยกับป้าอยู่ – -“ แล้วที่กินไปทั้งหมด คืออัลลัยยยยย ~ ~ ~ ~
T____T
มานั่งรำลึกความหลังว่า ที่ผ่านมา เคี้ยวหอยละเอียดรึเปล่า มันจะไปดิ้นในท้องหนูมั๊ยฃ เหลืออยู่ 2 ตัว จะให้เอาไปลวกเพิ่มก็ยังไงๆอยู่ จะว่าเสียดายก็เสียดายนะ จานละตั้ง 100 บ สุดท้ายก็…. ทายเอาละกัน ว่ากินต่อรึปล่าว แต่น้ำจิ้มอร่อยดี 5555
กินหอยแครงอย่างเดียวคงไม่อิ่ม เลยโซ้ยอาหารแถวนั้นไปอีกหลายอย่าง ทั้งบะหมี่เป็ดพะโล้ น้ำส้ม รังนก และ เมนูหอยนางรมทรงเครื่องอีกรอบ ดูเหมือนนางจะติดใจหอยเยาวราชเข้าซะแล้ว กินแต่หอยอย่างเดียวเลย
คิดถึงแก
หลังจากอิ่มท้องแล้ว ก็เดินกลับที่พัก ได้เวลาพักผ่อนอย่างสบายใจ
เราเพิ่งจะรู้ตัวไม่นานมานี่แหละ ว่าเราจะมีความสุขเป็นพิเศษ เวลาได้นั่งอยู่ริมน้ำ แต่มันคงจะสุขกว่า ถ้ามีใครซักคนมานั่งด้วยกัน
แกรรร
เรานั่งกินเบียคนเดียว อยู่ๆก็คิดถึงแกหวะ ดูนี่ดิ ตอนนี้เราอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาแหละ ชิลมวากกกก อยากชวนมานั่งข้างๆกันตรงนี้ แกน่าจะชอบ แค่คงเป็นไปไม่ได้ แกอยู่คนละซีกโลกกับเราเลยอะ แต่ไม่เป็นไร ไว้แกกลับมานี่เมื่อไหร่ เราจะพามานะ
ว่าแล้วก็ส่งภาพและข้อความไปให้เพื่อนจากแดนไกล เพราะกล้องตัวนี้ มี wifi ในตัว สามารถส่งภาพจากกล้องเข้ามือถือได้เลย
นั่งดราม่า และ ขายของไปพร้อมๆกัน หมดมูสเลยยยยอะดิ ฮ่าๆๆๆ
ถามว่าสงบมั๊ย? ตอบได้เลยว่า โนววววว~~~~ ตอนกลางคืน จะมีเรือ cruise ล่องแม่น้ำเจ้าพระยาเยอะมากกกกก แล้วเรือแต่ละลำนี่แบบว่า เสียงคาราโอเกะดังก้องกังวาลลลเกิ๊นนน แทนที่จะได้อยู่ที่สงบๆ กลายเป็น เรานี่แหละต้องสงบจิตสงบใจซะเอง ชะเอิงเอย
ชิลถึง 5 ทุ่ม เข้าห้องนอนดีกว่า
GOOD MORNING ณ ลอยละล่อง
ตื่นเช้าที่สุดในรอบเดือน ออกมานั่งอ่านหนังสือริมระเบียงห้อง เพิ่งเห็นด้วยว่า ที่ระเบียงมีเปลให้ด้วยแหละ เช้าๆนี่มันก็อากาศดีเนอะ ไม่อยากให้บ่ายเลย
สูดหายใจเบาๆ หนึ่งที แล้วมองวิวที่อยู่ตรงหน้า กรุงเทพก็ยังเป็นกรุงเทพอยู่วันยันค่ำ (ก็แน่สิ จะให้เป็นอะไร) กลางคืนมีเรือคาราโอเกะ กลางวันก็เรือด่วน ล่องมาไม่ขาดสาย ไหนจะเรือตำรวจอีก มันวุ่นวายจริงๆ แต่มันไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเราหรอก ตราบใดที่เราไม่ได้ลงไปว่ายน้ำอะนะ
BREAKFAST
ลงไปกินอาหารเช้าที่เค้าทำไว้ให้ เป็นไข่กะทะเบคอน กับขนมปังกระเทียม
นานแล้วนะ ที่ไม่ได้กินข้าวเช้า ชีวิตปกตินี่ตื่นมาก็เที่ยงแล้ว(ทำงานบ่าย) จะได้กินข้าวเช้าแค่ตอนไปเที่ยวนี่แหละ อิ่มท้อง นั่งชิลซักพัก ก็กลับขึ้นห้อง ไปนอนต่อ – -”
ใช้ชีวิตในแนวราบ
นอนดูหนัง ทำตัวเหมือนอยู่บ้านอะ ขออยู่นานๆเลยได้มั้ย
รู้มั๊ย ที่นี่เคยเป็นที่ถ่ายทำหนังเรื่อง “รถไฟฟ้ามาหานะเธอ” ด้วยนะ ก็เลยหยิบหนังเรื่องนี้มาดูอีกรอบ ถามใคร ใครก็รู้จักที่นี่ แต่เราดันเพิ่งรู้ไง ว๊ายยย ไปอยู่ไหนมาาาา นึกมาตลอดว่าตัวเองเป็นผู้ค้นพบ โรงแรม Hidden Gem แห่งนี้ ฮ่าๆๆ ก็มันอยู่ลึกซะเหลือเกินหงะ
และแล้วก็ถึงเวลาต้อง check out จริงๆก็อยากจะอยู่มันทั้งวันเลย รีเซฟชั่นบอกว่า ถ้าไม่มีคนมาพักต่อ จะให้เชคเอ้าเลทได้
เสียใจจัง
ไม่เป็นไร
กลับบ้านก็ได้
บ๊ายบายนะ
ลองละล่อง
ช่วงเวลาพักผ่อนเสาอาทิตย์หมดลงละ ชิลสมใจอยาก เหมือนมาเก็บเลเวลสกิลอยู่คนเดียวยังไงอย่างงั้น นี่ถ้ามีเรือเป็ดให้ปั่นด้วย คงจะปั่นแล้วหละ
บางที การพักผ่อนก็อาจไม่จำเป็นต้องเดินทางไปเที่ยวไกลๆก็ได้ สำหรับเรา แค่ออกจากห้องสีเหลี่ยมเดิมๆบ้าง มันก็เป็นการท่องเที่ยวแล้วหละ (แต่ไปไกลๆก็ยังอยากไปอยู่นะ แล้วแต่อารมณ์และทรงผม) ฮ่าๆๆ
ขากลับว่าจะนั่งเรือกลับ แล้วไปต่อบีทีเอสกลับบ้าน อยากผ่าน ลอยละล่อง แบบมองจากแม่น้ำดูบ้าง
พยายามส่องไปที่ห้องน้ำห้องที่เราอยู่ ห้องเราอยู่ชั้น 2 ด้านซ้าย เออ ห้องน้ำกระจกเราไม่เห็นแฮะ มีต้นไม้พรางๆ ใครจะบ้ามานั่งส่องห้องน้ำจากทางไกลเนอะ ว่ามะ 555 นางนี่ก็คิดมากกก
บ๊ายบายนะบ้านลอยละล่อง
+ ขอบคุณพี่รีเซฟชั่น ที่อยู่จนดึกเพื่อรอนกฮุกนอนดึกตื่นสายกลับเข้าห้องไปนอน พี่แกคงจะบ่นน่าดู
+ ขอบคุณกล้อง Olympus O-MD EM10 ที่ให้ยืมมาใช้ในทริปนี้ค่ะ ไม่งั้นคงจะมีแต่รูปจากไอโฟนอย่างเดียว
และนี่ก็เป็นทริปชิลๆในกรุงเทพในแบบของเรา
แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้าเด้อ
ต้นอ้อ high on dreams :}
